پوشاک
پوشاک بدن انسان را از آب و هوا و دیگر مخاطرات موجود در طبیعت حفظ می کند. همچنین پوشاک می توانند برای راحتی، حجب و حیا و نیز برای ایمنی مورد استفاده قرار گیرند. همچنین می توانند نشان دهندهٔ باورهای مذهبی، فرهنگی و دیگر معانی اجتماعی باشند. امروزه و در قرن ۲۱ استفاده از پوشاک بیشتر به خاطر پیروی از مد و شیک پوشی است تا به خاطر راحتی و دیگر استفاده های آن.
وظیفه اصلی پوشاک حفاظت از بدن انسان در برابر خطرات احتمالی در محیط مانند:آب و هوا (مانند نور شدید آفتاب، سرما و گرمای بیش از اندازه و بارش برف و باران)، حشرات، مواد شیمیایی زیان آور، سلاح و سایش با مواد زبر و آسیب رسان و سایر خطرها است. پوشاک در برابر بسیاری از مخاطرات که ممکن است بدن برهنه انسان را زخمی کند، محافظت می کند. در پاره ای از موارد پوشاک محیط را از فردی که پوشاک را پوشیده حفاظت می کند(مانند پوشاک ضد عفونی شدهٔ محافظ در اتاق عمل و محیط های پزشکی).
انسان ها همیشه در حال طراحی کردن پوشاک نوین برای مشکلات عملی خود هستند و دیگر فرق بین پوشاک و وسایل حفاظتی به شکل آشکار مشخص نیست. در این باره می توان به پوشاکی مانند پوشاک فضانوردی، پوشاک زرهی، پوشاک غواصی، مایو، پوشاک حفاظت کننده در مقابل نیش زنبور، لباس چرمی موتورسواری و لباس های محافظ اشاره کرد.
همچنین مردم بدن هایشان را به وسیله عطر، لوازم آرایش و مدل دادن به موهای سر، صورت و بدنشان پیراسته می کنند. آنها همچنین بدنشان را به وسیله کارهایی مثل خالکوبی و جای زخم و دیگر کارها علامت گذاری می کنند. این کارها ممکن است نشانه ای از پوشاک باشند اما پوشاکی به وجود نیامده است.
در طول تاریخ بسیاری از جوامع به طور کامل یا تاقسمتی طرفدار برهنگی بوده اند که این یک هنجار فرهنگی به حساب می آمد. در دنیای امروز در بیشتر فرهنگ ها رفت و آمد در مکان های همگانی بدون پوشاک یک هنجار شکنی و غیرقابل قبول است. لباسهای اولیه از پوست حیوانات تهیه می شدند. لباس مردم عهد باستان بسیار گشاد بود. در قرون وسطی مردم فقیر لباسهای ساده ای برتن می کردند اما ثروتمندان از لباسهای دوخته شده از حریر و ابریشم مرغوب شرق استفاده می کردند. مثلا ملکه الیزابت اول ، سمبل مد در دوران خود بود. گفته می شود وی هنگام مرگ خود بیش از 3000 دست لباس داشت.
